اشعار نویسنده وبلاگ

 

 

راه به عبور نیست

 

پشت ابر ها ،

 آفتاب به مهاجرت برخاست

و پرتوهای خویش را به عظیمت فرا خواند ،

 دلی آکنده از مهر،

 به شرشر باران جان داد

شب در تپش آواز ،

 به خوابی عمیق رفت

 و طلوع را

 پشت کوه های سر سخت

 جا گذاشت

  در خیالی بی گلایه ،

 دهلیزی نبود سوی آسمان

تا درگوشه ای

 قصه ای آغاز کنیم به وسعت کهکشان ،

هر چه بود روح بود ،

 روح و دلی آزرده از زمان

خواست نامش را بر بلندای آسمان نقش ببندد ،

  افسوس ...

 راههای گذر  بسته بود ...

 

شاداب خداجو

موضوعات مرتبط: هنر ، شعر ، اشعار نویسنده وبلاگ

اشعار نویسنده وبلاگ...